Συμφωνώ με την παραπάνω ρύση στο εξής ...μην εμπιστευόμαστε υπερβολικά τον εαυτό μας γιατί ο άνθρωπος από τη φύση του είναι επιρρεπής σε παθη....γιατί πχ κανείς δεν ήθελε εκ των προτέρων να κλεψει αλλά παρασύρθηκε δεν μπόρεσε να αντισταθεί κ έκανε αυτό το πράγμα λόγου χάρη ....το καλύτερο είναι να μην λέμε μεγάλα λόγια να μην περηφανευομαστε ότι α εγώ ποτέ δεν θα έκανα το τάδε πράγμα γιατί έτσι τελικά έρχονται οι συνθήκες και το πράττουμε ....το έχω δει άπειρες φορές που η αυτοπεποίθησή μου έφτανε στην κορυφή και η υπερηφάνεια μου άλλο τοσο εκεί διαλύονταν όλα και εκεί που έλεγα πχ εγώ πάντα θα είναι συνεπής έγινα αναβλητικη όσο δεν πάει προφανώς για να μάθω να μην καυχιέμαι....άρα θα πω να προσπαθούμε για το καλο αλλά χωρίς εγωισμό κ αλαζονεία ότι μπράβο μας είμαστε οι τέλειοι γιατί όσες φορές θα σκεφτόμαστε έτσι λειτουργούν οι λεγόμενοι πνευματικοί νόμοι κ πέφτουμε σε εκείνο που νομίζαμε πως είμαστε οι καλύτεροι....