Στην αρχη δεν βλεπεις πολυ καθαρα ενεκα του ερωτος... Καθως περνουν τα χρονια, με την καθημερινη τριβη, τις υποχρεωσεις που αυξανονται και ισως να μην εισαι ικανος ψυχικα να ανταπεξελθεις σε αυτες , τα προβληματα που προκυπτουν και δεν τα αποδεχεσαι ως μερος της ζωης σου, αλλαζεις. Το θεμα ειναι αν αλλαζεις προς το καλυτερο ή αν γιγαντωνεται ο εγωισμος σου και δινεις προτεραιοτητα στα δικα σου "θελω" και οχι σε αυτα που ειναι αναγκαιο να δωσεις. Υπηρξα μεχρι πολυ προσφατα σε μια τετοια κατασταση και μολις προσφατα συνειδητοποιησα οτι αυτο που ήταν απο την αρχη χωλο, εγινε τελικα αναπηρο γιατι το ετερον ημισυ ηταν αυτό που λεμε "εαυτουλης" και ανικανο να αναλαβει πληρως το ρολο του ως συζυγος και ως πατερας.