Θα συμφωνήσω πέρασα θλίψη και έτσι ακριβώς ήμουν κ ακόμη δηλαδή έχω το κουσουρι της αναβλητικοτητας .....εγώ προσωπικά θέλω ο σύντροφός μου να είναι δίπλα μου θυμίζοντας μου διακριτικά όταν γίνομαι αναβλητικη την κατάσταση αλλα χωρίς παραπάνω πίεση ....θα σου έλεγα να μείνεις να το συζητήσεις μαζί του και να είσαι δίπλα του σε αυτή τη φάση ...προφανώς η νευρικότητα βγαίνει γιατί είναι πρωτίστως νευριασμένος με τον ίδιο τον εαυτό του ....να ξες προσωπικά με βάση εμένα εκτιμάμε πολύ τον άνθρωπο που θα μείνει δίπλα μας στη φάση της θλίψης γιατί οι περισσότεροι αποστασιοποιούνται εκ των πραγμάτων λόγω της αλλαγής στη συμπεριφορά οπότε αυτόν που θα μείνει να το περάσει μαζί μας τον θεωρούμε υπερπολυτιμο όταν τελικά αυτή η φάση περάσει κ κάνουμε απολογισμό ποιος έμεινε δίπλα μας...ωστόσο αν φυσικά δεν είναι από λυπηση κ είναι από πραγματικη θέληση....αν τον αγαπάς κ μπορείς να το αντέξεις μείνε αν όχι φύγε αυτό έχω να πω ...