Συμφωνώ με τους υπόλοιπους σχολιαστές για τον υπολογισμό της τιμής.Τωρα για το ψυχολογικό κομμάτι, εγώ θα το σκεφτόμουν έτσι αν ημουν στη θέση σου: Προσφέρω έργο. Πως τιμάω το έργο μου/τον κόπο μου και τον σεβεσαι; (όπως κ τον εαυτό μου) Με το να έχω ξεκάθαρα στανταρς και να μην δέχομαι τίποτα λιγότερο αποσο αξίζω . Το στανταρ σου σε αυτή τη περίπτωση θα είναι η τιμή. Να έχεις αυτοπεποιθηση. Να σκέφτεσαι: Κάνω καλά τη δουλειά μου, ΕΓΩ σας προσφέρω και για να λάβετε αυτό που ΕΧΩ να δώσω, η τιμή είναι αυτή. Έχω ορίσει αυτή τη τιμή ως ένδειξη ότι σέβομαι τη δουλειά μου και ΞΕΡΩ ποσο αξίζει ο κόπος μου. Αυτοπεποιθηση λοιπόν στον εαυτό σου ότι προσφέρεις ΚΑΤΙ. Δεν σκοτωνεις την ώρα σου εκεί , τους προσφέρεις τον χρόνο σου. Όπως κ σαν άνθρωποι πρπεει να έχουμε ξεκάθαρα όρια κ να μην επιτρέπουμε οτιδήποτε από τον οποιονδήποτε έτσι θα είναι δείγμα αυτοεκτίμησης να ξέρεις ποια είναι η σωστή αμοιβή για σένα. Μην ντρεπεσαι ποτέ να πεις φωναχτά αυτό που πιστεύεις ότι αξίζεις. Αλλιώς είναι σαν να πιστεύεις ότι δεν αξίζεις. Έχε εμπιστοσύνη στις δυνατοτητες σου, σε όποια δουλειά κ αν είσαι δώσε το 100%, στην προκειμένη περίπτωση το 100% της φροντίδας σου στο παιδί.