Επανερχομαι και θα κανω καταχραση της εξομολογησης. Ειλικρινα δεν σας καταλαβαινω εσας τις "νυν" που εχετε σχεση ειτε με παντρεμενο ειτε με καποιον σε διασταση ο οποιος μυξοκλαιγεται ειτε για την πρωην, ειτε για το παιδακι που αφηνει πισω και αισθανεστε συμπονοια! Αναρωτιεστε μαλιστα αν θα πρεπει να μεινετε και ζητατε συμβουλες και γνωμες απο ανθρωπους αγνωστους που ξερουν το 1/3 της πραγματικοτητας... Οταν μπλεκατε, δεν φανταζοσασταν οτι προκειται για σχεσεις ουτως ή αλλιως προβληματικες? Καημενες πρωην, καημενα παιδακια...