Τα προβλήματα σου δεν ακούγονται καθόλου ανόητα, όπως τα χαρακτηρίζεις. Πάντα, μπροστά από έναν/μία πετυχημένο/η επιχειρηματία γιο/κόρη, βρίσκεται ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας γονιός, που οφείλει κατά τα δεδομένα του κόσμου, να συνεχίσει και να μεγαλώσει κι άλλο το λαμπρό όνομα της οικογένειας στην επιχείρηση. Μου θύμισες μια φίλη μου, που επειδή ο πατέρας της είναι πετυχημένος γιατρός και η κόρη δεν κατάφερε να περάσει στην Ιατρική, πάντα κουβαλούσε και κουβαλά ακόμα αυτόν το στιγματισμό, κατά τα λεγόμενά της. Είναι πολύ άσχημο όμως να επιτρέπουμε τα λόγια του κόσμου να μας ρίχνουν ψυχολογικά, να μα κάνουν να νιώθουμε ανίκανοι/ες επαγγελματικά κι αυτό να μας ωθεί στο να έχουμε ακόμα κι απέχθεια απέναντι στο πρόσωπο του γονιού μας ο οποίος έκανε ό,τι καλύτερο για μας, για να πέσουμε στα μαλακά. Το εξωτερικό θα ήταν γα σένα μια καλή λύση, προϋπηρεσία έχεις, ορίζοντες θες να ανοίξεις, γιατί όχι; Σκέψου όμως πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, να μην είναι επιπόλαιη!!! Κάποιοι άνθρωποι που ζουν με 3 κι εξήντα και ψάχνουν ακόμα και για χαμαλοδουλειές, λέγοντας ευχαριστώ, αυτή τη στιγμή θα ήθελαν να είναι στη θέση σου!!! Όποια κι αν είναι η απόφασή σου, εγώ θα σου ευχηθώ καλή τύχη και σύντομα να απαλλαγείς από την κατάσταση που σε βασανίζει!!!