Συμφωνώ . Εκεί που λες οτι "μια πετυχημένη σχέση, θέλει την ψυχική αντοχή του να θέλεις τα πάντα και να μην περιμένεις τίποτα", ετσι ειναι, οτι βρίσκεις εναν ανθρωπο, εχει κάποια γνωρίσματα, περνάτε μαζί χρονο, κάθε σχέση συνεπώς δεν εγγυάται οτι θα τα βρούμε ολα σε εναν ανθρωπο, δεν γινεται. Κάποιος θα εχει ενα χαρακτηριστικό που θέλουμε, δεν θα εχει ομως αλλα πραγματα που κάποιοι θα έχουν αυτα που δεν έχει αυτός, δεν θα έχουν ομως το χαρακτηριστικό εκείνου. Δεν τα βρίσκεις ολα. Απο κει ξεκινας. Πολλοί κανουν το λάθος να ψάχνουν ανθρωπους "πασπαρτου" να εφαρμόζουν σε ολα, δεν γινεται και βλέπουμε μετα τις επιπτώσεις χωρισμοι/να μένουν μονοι. Θα ελεγα να κλείσουμε τα ματια σε οτι ξέρουμε και να τα ανοιξουμε γνωρίζοντας απο την αρχή κάθε νέα γνωριμία μας. Περιμένουμε απο τους αλλους να ειναι όπως ηταν σε ενα μέρος οι πρωην, δεν γινεται, όπως περιμένεις απο τον Σεπτέμβρη να γίνει Αύγουστος. Ο κάθε ενας κατι καινουριο, καμια σχέση με όσα ξέραμε να μην προσπαθούμε να τον καλουπωσουμε, αλλο ένα λαθος που κανουν πολλοί, κάνουν μια σχέση και προσπαθουν να την καλουπωσουν στα δικά τους θέλω κλπ και έρχεται η αντίδραση. Ελευθερία και αποδοχή αυτο πιστευω. Φυσικά αγάπη και έρωτας ναι. Αλλα πρωτίστως ελευθερία και αποδοχή. Μαζί παράλληλα.