Θεωρώ πως είμαι από τους πρώτους -τουλάχιστον ενεργούς- χρήστες του τουίτερ στην Ελλάδα. Τα πρώτα χρόνια κυρίως οι επαφές μου ήταν από το εξωτερικό, επομένως ελάχιστη επαφή είχα με Έλληνες χρήστες. Γενικά τα πρώτα χρόνια οι Έλληνες χρήστες ήταν λίγοι, είτε γιατί το τουίτερ ήταν άγνωστο ή τελικά αδιάφορο. Αυτό που είδα τα τελευταία χρόνια όμως δεν είναι απλώς μια αποδοχή και εκμετάλλευση εν τέλει του μέσω αυτού, αλλά μια χρήση που βασίζεται ακριβώς στην ανωνυμία και δίνει ως εκ τούτου την ικανότητα στον καθένα εκεί έξω να εκφράζεται ελεύθερα, πολύ περισσότερο απ' ότι σε facebook ή στην πραγματική ζωή.