Καθόλου dramatic δεν είσαι. Με άγγιξε πολύ ο λόγος σου. Ξέρεις ήμουν πολλά χρόνια μόνη μετά από έναν χωρισμό που με πλήγωσε, μου πήρε χρόνο να ανασυνταχθώ και να νιώσω πραγματικά καλά στην ψυχή μου. Στην αρχή (3 χρόνια σχεδόν) δεν ήθελα να είμαι με κανέναν , δεν ένιωθα , δεν ήθελα απλά. Αργότερα ήρθε η φάση η δική σου..θυμάμαι ένα βράδυ μετά από δουλειά να ξαπλώνω να κοιμηθώ και με πήρε το παράπονο, βούρκωσα και έλεγα στον εαυτό μου αυτό ακριβώς - Να γυρίσω από την δουλειά να με πάρει αγκαλιά και να μου πει, Είμαι εδώ για εσένα, . Δύσκολη νύχτα. Η επόμενη φάση ?? Ηρέμησα με τον καιρό χαλάρωσα άδειασα το κεφάλι μου..Και ήρθε ο άνθρωπος κορίτσι μου γλυκό,ΗΡΘΕ. Οι καλές ψυχές δεν μένουν μόνες..και να σου πω και κάτι..αν δεν έρθει πάλι για την δική σου γαλήνη θα είναι, όταν καλμάρεις την καρδιά σου και το μυαλό σου όλα θα κυλήσουν όπως σου αξίζει! Σου στέλνω πάντως την δική μου αγκαλιά..μεγάλη και ζεστή!