Εκπαιδευτική ιστορία:Έχω ένα οικόπεδο στο Χαλάνδρι. Τριγύρω πολυκατοικίες και καταστήματα. Σκέφτομαι να το κάνω στάβλο και να βάλω γελάδες και μοσχαράκια. Θα στριμώξω κι ένα container μέσα στο οικόπεδο, δίπλα από το στάβλο, και θα το κάνω καντίνα που θα πουλάω φρέσκο γάλα στους γείτονες τριγύρω. Θα δημιουργήσω κι ένα χώρο για σφαγείο, θα βάλω κι άλλα 2 isobox με ψυγεία και θα πουλάω κρέας μοσχαρίσιο του γάλακτος. Για τα λύμματα θα κανονίσω ένα σούπερ κομποστοποιητή που έχω βρει στην Ολλανδία. Θα εκπαιδεύσω τα γελάδια να κάνουν την ανάγκη τους στη χοάνη του κομποστοποιητή και δε θα έχω πρόβλημα με τους γύρω κατοίκους. Τι θα μου κάνουν άλλωστε. Ιδιοκτησία μου θα είναι. Λέω να κάνω και μια γεώτρηση να βρω νερό ώστε να μην χρυσοπληρώνω τη ΔΕΥΑ Χαλανδρίου για τις ανάγκες του στάβλου.Μιλάμε για σούπερ φάρμα βιολογική. Και γ@@ώ τες ιδέες βρήκα.Πήγα όμως στο φίλο μου το Μανώλη το μηχανικό να υλοποιήσει σε μελέτη την ιδέα μου αλλά έφαγα "σφαλιάρα". Τόσο δυνατή, που το κεφάλι μου έκανε αρμονική ταλάντωση...Ρε συ, μου λέει...ο τύπος, άλλο πράγμα η ιδιοκτησία και άλλο πράγμα η αξιοποίηση της. Το είδος της ΕΠΙΤΡΕΠΟΜΕΝΗΣ εμπορικής εκμετάλλευσης/αξιοποίησης της κάθε ιδιοκτησίας, καθορίζεται αυστηρά από τη νομοθεσία. Δε μπορείς να φτιάξεις ναυπηγείο, μου λέει, μέσα στην πόλη....
