Όταν χωρίζουμε πονάμε. Ο πόνος όμως στον πολιτισμό μας ερμηνεύεται ως κάτι κακό που οφείλουμε να αποφύγουμε πάση θυσία. Δεν έχουμε καμμία εξοικείωση και πειθαρχία μαζί του. Πονάω, λέμε λοιπόν στον εαυτό μας, επομένως λάθος κάνω. Κι έτσι μένουμε ή ξαναγυρνάμε. Εξηγεί και τις κακοποιητικές σχέσεις. Ο κακοποιητής είναι το άτομο στο οποίο έχουμε εναποθέσει την προσδοκία για την ανακούφιση του πόνου της ζωής. Επομένως είναι τεράστιο το ψυχικό μπλοκάρισμα όταν το ίδιο μας προξενεί πόνο.
