Και μόνο που διάβασα την εξομολόγησή σου, μύρισα νοερά αυτήν την απαίσια μπίχλα που αναδύει το σώμα ενός αλκοολικού... Αν ο ίδιος δεν θέλει να αναγνωρίσει τον εθισμό του, δεν πρόκειται να κάνει και τίποτε για να βελτιώσει την κατάστασή του, οπότε; Οπότε πρέπει και εσύ να λάβεις πια ορισμένες αποφάσεις. Καμιά φορά, τους κινητ(ρ)οποιεί το να τους φέρνεις αντιμέτωπους με τις ευθύνες τους. Άλλες φορές πάλι, όχι. Εσύ όμως οφείλεις στον εαυτό σου να επιλέξεις τί ζωή θα ζεις.Σου εύχομαι τα καλύτερα.