Ο Βαν Γκογκ ερωτεύτηκε μια μεγαλύτερή του, άστεγη άρρωστη έγκυο που εκδιδόταν στους δρόμους... Ζωγράφισε την Λύπη εμπνευσμένος από αυτήν. Έγραψε σε μια επιστολή του, απ'όσο θυμάμαι, "Δεν θα μπορούσα να ζωγραφίσω τη Λύπη αν δεν την ένιωθα. Αυτή η γυναίκα, που την μάζεψα από τους δρόμους για ένα χειμώνα να μου ποζάρει και να μοιραζόμαστε το ψωμί μου, είναι για μένα όμορφη. Είναι αυτό που χρειαζόμουν."
