Μηπως θα πρεπει να αδειασεις λιγο το μυαλο σου,εννοω να μην εισαι "τελεια" σε ολα δεν εγινε κατι,να μην κρινεις τον εαυτο σου τοσο αυστηρα.Το οτι καποιες γνωριμιες δεν προχωρησαν δεν σημαινει οτι εχεις εσυ μονο το προβλημα ή κατι αρνητικο.Ισως ξαφνικα φετος βρεθηκες σε αλλο περιβαλλον απο τα συνηθισμενα και απλα εμεινες διχως κουπι.Ξαναβρες το ενδιαφερον σου πιστευω υπαρχουν πραγματα που μπορει να κανει κανεις ακομα και μονος.Να μην κρινεις τοσο αυστηρα τον εαυτο σου,γινε πιο αυθορμητη πιο χυμα και σε οποιον αρεσουμε βρε κοριτσι μου,καποιος θα βρεθει και θα του αρεσουμε και θα μας αρεσει.Να σκεφτεσαι θετικα και φυσικα να γνωριζεις κοσμο.Θελω να πω μια πολυ καλη τακτικη που βοηθαει σε καθε περιπτωση μοναξιας/χωρισμου/ακομα και το να βρεθει ξαφνικα κανεις μεσα σε πολλα ατομα και να μην ξερει τι να κανει,ειναι να εισαι χαμαιλέοντας,βοηθαει.Δηλ να προσαρμοζεσαι στην αναλογη κατασταση χωρις να φθειρεσαι τοσο πολυ και χωρις να δημιουργουνται και θεματα δυσεπιλυτα.Βρες εναλλακτικες,βρες πραγματα να κανεις.Και στις οποιες γνωριμιες και αν γινουν,οτι πεις βρε παιδι μου,μην εισαι μετα λες και εδωσες εξεταστικη αχ δεν ειπα αυτο αχ ηθελα να πω αυτο.Ο καθε ανθρωπος ειναι τι σου βγαζει,ε αμα δεν στο εβγαζε και ο αλλος να μιλησεις,δεν φταις εσυ.Δεν ξερω αν θες να πας σε ψυχολογο,δεν το βρισκω τεραστιο θεμα,μονο αν εσυ νιωσεις την αναγκη οπως λες να μιλησεις καπου,υπαρχει και η δωρεαν γραμμη ψυχολογικης υποστηριξης.Ψαξτο.Μην απογοητευεσαι και μην εγκαταλειπεις.