1.σταματα αυτη τη στιγμη να κλαις.Οσο πιο γρηγορα το κανεις τοσο θα σταματησεις να φθειρεσαι εντος σου,πιστεψε με για χρονια πιστευα οτι το κλαμα ηταν εκτονωση,καταλαβα οτι εγω φθειρομουν αργα και αθορυβα,μην το επιτρεπεις αυτο στον εαυτο σου για κανεναν λογο.Ορκιστηκα και μιλω ειλικρινα να μην ξανακλαψω,εχω ριξει τοσο κλαμα εκει στα παιδικα εφηβικα χρονια που ειχα και μια μονιμη καταθλιπτικη οψη.Απο πολλα εντος εκτος και επι τα αυτα,μην τα ξαναγραφουμε.Μη μενεις σε οτι σε στενχωρει κουκλι.Βρες τι ειναι αυτο που σε γεμιζει και περνας καλα,και να περνας καλα.Οσο μπορεις.Και μην κολλας στο αν οι φιλες φερθηκαν ετσι.Να μιλας εκει που θες να πεις καποια πραγματα,να μιλας και να τους τα χωνεις απο το να καθεσαι να κλαις σε λυτρωνει απο πολλα.Υπαρχει και η δωρεαν γραμμη στηριξης αν θελεις να μιλησεις καπου.