Να σου πω που το ξεχωριζεις?Εκει που λες "Την κοιτώ και ανοίγει η ψυχή μου".Αν ηταν αποτελεσμα της απελπισιας και της μοναξιας οπως λες αυτο θα σου συνεβαινε και με οποιαδηποτε γυναικα συναντουσες στο δρομο και οχι μονο με αυτην.Ειναι οντως ετσι?Θα σου πω παραδειγμα εχουμε ενα μοναχικο γειτονα αυτος γεροντοπαλικαρο 60+ λοιπον αμα δει καποια γυναικα,απο γειτονισσα μεχρι απλη περαστικη αγνωστη,τρεχει να της κανει αμεσως εξυπηρετηση,πχ θες να σε παω καπου?Θελεις να σου πλυνω το αμαξι?κλπ τον εχουμε βγαλει με ονομα ξερεις ο ...... αυτος καθαρα ολα αυτα τα κανει απο την χρονια μοναξια του και την απελπισια του,θεωρει οτι να το κανει αυτο ειναι σαν "υποκαταστατο" σχεσης κλπ καταλαβες,ενω στην πραγματικοτητα καμια σχεση.Εσυ δεν εισαι σαν αυτον.Πιστευω οτι ερωτευτηκες,για μενα ετσι φαινεται εστω κι αν λογω του πεισματαρη εγωισμου σου δεν το παραδεχεσαι ουτε στον εαυτο σου.Ερωτηση:αυτα τα νιωθεις με καθε γυναικα?Αν ναι τοτε ειναι η απελπισια σου,αν οχι ερωτευτηκες ναι και μην το αρνεισαι.Ετσι τα κουκουλωνουμε ολα και μετα μενουμε πραγματικα μονοι,γιατι οταν τα εχουμε διπλα μας δεν τα ζουμε