Γλυκούλα μου, έχεις μια ολόκληρη ζωή μπροστά σου. Δεν μπορείς να φανταστείς τώρα που είμαι 30 χρονών, πόσο μου λείπουν τα μαθητικά και τα φοιτητικά μου χρόνια. Για μια απιστία, την οποία οι περισσότερες έχουμε υποστεί, νιώθεις τόσο ξεπεσμένη που παραιτείσαι από τα όνειρά σου; Μακάρι να περάσεις στην Αθήνα που έχει τα πάντα, διαφορετικά, αν περάσεις κάπου αλλού, δικαιούσαι φοιτητική εστία από όσα μας λες. Φρόντισε τον εαυτό σου, διάβασε με πρόγραμμα, πήγαινε σε ένα σύμβουλο σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού για να σε βοηθήσει να διαλέξεις σπουδές με βάση τα ενδιαφέροντά σου, κάνε πέρα όλα όσα σε πλήγωσαν και κοίτα μπροστά!!! Δε θέλω να σε απογοητεύσω, αλλά την απιστία θα τη δεις σαν ένα μάθημα ζωής σε περίπτωση που την υποστείς ξανά και δε θα είσαι η μόνη!!! Οι δυσκολίες οφείλουν να μας κάνουν πιο δυνατές/ους. Τέλος, φρόντισε να βγαίνεις όσο μπορείς για να ξεσκάς, όχι υπερβολικά, αλλά σε φυσιολογικό βαθμό, έστω και με τη μητέρα σου και να δείχνεις περισσότερο ενδιαφέρον στους άντρες που θα σε αγαπούν πραγματικά και θα σου το δείχνουν, όχι στους άντρες που επικεντρώνονται στην εξωτερική τους εικόνα και παίζουν με πολλές. Προηγούνται οι πανελλήνιές σου και είσαι πολύ μικρή ακόμα για να παραδίδεσαι!!! Καλή τύχη στη ζωή σου σου εύχομαι!!!