Κλάψε αν το έχεις ανάγκη. Ξέσπασε, αλλά μην αφήνεις το συναίσθημα να σε παρασύρει στο σημειο να σε ριχνει στα πατώματα. Βγες εξω. Συνέχισε τη ζωή σου. Απασχόλησε το μυαλό σου, ακόμα και αν σου λείπει αρχικα η διάθεση. Σιγά σιγά θα βρεις τους ρυθμούς σου. Όσο κλισέ και αν ακουστεί η ζωή δεν τελειώνει με έναν χωρισμό. Όλα γίνονται για κάποιο λογο. Και κάποιες φορές είναι προτιμότερο ενα τέλος με πόνο παρα ένας πόνος δίχως τέλος.
