Σε καταλαβαινω απολυτα..και λυπαμαι που ειχες τοσο τραυματικες εμπειριες..το θετικο της υποθεσης ειναι οτι χωρισαν οι γονεις σου και δεν υπαρχουν πια τοσες εντασεις...να ξερεις πως δεν εχουν ολοι καλους γονεις μαλιστα ειναι πολλοι που εχουν προβληματα..καλο ειναι να λυσεις αυτο το κομματι μεσω της ψυχοθεραπειας σιγα σιγα..μην το αφηνεις...θα πρεπει να αποδεχτεις οτι ο πατερας σου ειναι αυτος και τερμα..τι να κανουμε δεν αλλαζει ουτε θα αλλαξει ενας απαισιος χαρακτηρας...εσυ κοιτα να συνεχισεις τη ζωη σου, να σπουδασεις να προχωρησεις να βρεις δουλεια και τον αντρα που θα επιλεξεις διπλα σου να φροντισεις να μην εχει καμια σχεση με το χαρακτηρα του πατερα σου...