Eιμαι ανθρώπινο και λογικό να ποθήσεις, να ερωτευτείς, όπως θες πες το, κάποιον άλλον. Όμως αυτό που κάνεις είναι ο, τι χειρότερο. Ακόμη και αν είχες πάει με τον άλλον ένα βράδυ ίσως να έλεγα, οκ παρασύρθηκε (δε θα το ενέκριναν αλλά θα κατανοουσα το αυθόρμητο όπου και θα σε οδηγούσε σε χωρισμό) . Εσύ όμως λειτουργείς απόλυτα συνειδητά και με λογική. Λες λοιπόν, όντας απόλυτα συνειδητοποιημενη, πόσο θες τον μικρό, πόσο σου έχει τελειώσει με τον νυν και πόσο τον χρησιμοποιείς παρ'ολ' αυτά ως μαξιλαράκι ασφαλείας μέχρι να δεις τι θα γίνει με τον άλλον. Γιατί αυτό κάνεις, μη γελιόμαστε, ειδάλλως θα είχες ήδη χωρίσει. Άλλωστε το είπες και μόνη σου, σου έχει τελειώσει. Αρα για ποια μπερδεμένα συναισθήματα μιλάς παρακάτω ? Ξέρεις πολύ καλά τι νιώθεις και τι δε νιώθεις, απλά δε θες να χωρίσεις ακόμη, μην τυχόν το μετανιώσεις, μην τυχόν βγει κακή επιλογή ο μικρός, μην τυχόν και μείνεις μόνη, μην τυχόν χάσεις το στήριγμα κτλ. Κρίμα, πολύ ύπουλη η τεχνική σου και σίγουρα δεν το αξίζει ο νυν. Αφού σου έχει τελειώσει, και το ξέρεις ειδάλλως δε θα σε ένοιαζε κάνεις άλλος, μιλά ξεκάθαρα και φύγε χτες.