Ωραιο ναι. :)Αλλα εγω δε θα ηθελα μονο ενα βραδυ. . . αλλά να συνεχιζοταν. . . :) :PΜου θυμισες αυτα: "Στο τραπέζι της μεγάλης παρέαςκάθησα ανάμεσά τους,με ήθελαν και οι δύο, ήθελα και τους δύο-δεν ξέρω ποιον περισσότερο.Η νύχτα θα περνούσε μ' αυτή την επιθυμίαπου δεν θα γινόταν ποτέ πράξη.Κι όμως κανείς όσο εμείς οι τρειςδεν σκόρπισε τόσο κέφι εκείνο το βράδυ." (ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ)"Ο ήλιος έκαιγε, ο αέρας μάς δρόσιζεη θάλασσα είχε ένα σκούρο μπλε χρώμα.Στο πιο ψηλό κατάστρωμα του πλοίουφίσκα οι ταξιδιώτεςκι ανάμεσά τους ένα ζευγάρι που φιλιόταν.Το στόμα της ήταν χαμένο στο δικό του,κι αν έκρινα απ' το φιλίδεν ήταν δύσκολο να φανταστώσε τί κραδασμούς ήταν δοσμένοι,και ποια τέλεια ένωση τους περίμενε.Παλιά, και σ' άλλα καράβιαέτυχε να φιλιούνται ατέλειωτα,ίσως τους εμπνέει η θέατου ανοικτού ορίζοντα,ίσως να είναι από σύμπωση-πριν ανεβώ τη σκάλααυτή τη σκηνή την περίμενα." (ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ)