Απο μενα ενα μπραβο που προσπαθησες και οντως πετυχες να χασεις καποια κιλα,κι ευχομαι να καταφερεις το στοχο σου.Εχω περασει κι εγω απο ανορεξια σε παχυσαρκια και ειχα το ιδιο ακριβως συναισθημα:δεν μου αρεσε ο εαυτος μου,να βγαινω,να κανω πραγματα,ειχα κλειστει,ειχα και καταθλιψη,ολα μαζι,οποτε ειπα ενα φτανει πια.Δεν μπορουσα να ζω φυλακισμενη,και αλλαξα πολλα μεχρι που καταφερα να φτασω στα κανονικα μου κιλα.Αυτο που καταλαβα ειναι οτι ενας άνθρωπος "με παραπάνω" κιλά,οπως εσυ οπως εγω,που υπηρξαμε με παραπανω κιλα, ξέρει πολύ καλύτερα από τον καθένα τι σημαίνουν και πως τον δυσκολεύουν. Επίσης ξέρει πότε "πρέπει" να χάσει και πότε όχι.Και φυσικα ειναι μεγαλο λαθος να επηρεαζεσαι ειτε θετικα ειτε αρνητικα απο "καλοθελητες" που μπλοκαρουν την όποια προσπαθεια σου να αλλαξεις.Θελει μεγαλη προσπαθεια γιατι εχεις εσενα και εχεις και τους αλλους (συγγενεις/σχεσεις κλπ φιλιες) που λειτουργουν καποιες φορες αρνητικα και δε σε βοηθουν.Για παραδειγμα ειχα σχεση τοτε και απλα ειχα μια φαση καταθλιψης για αλλους λογους,ειχα βαλει αυτα τα παραπανω κιλα,και ο αλλος αντι να με βοηθησει,στον αγωνα που εδινα για να τα χασω,ηταν επικριτικος με αποτελεσμα να παρω συν ακομα κι αλλα.Ειχα και τις φιλες που ελεγαν α δεν θα ερθει η ταδε (για μενα) γιατι με τοσα κιλα δεν θα μπορει να μας ακολουθησει.Λοιπον σε κεινη τη φαση απλα τους εδιωξα,και τη σχεση και τις φιλες εκεινες που κοροιδευαν και επελεξα να κρατησω εκεινες που δεν με ειρωνευονταν.Θελει προσοχη τι ατομα εχεις διπλα σου και πως φερονται,γιατι μπορει ανα πασα στιγμη οτι κανεις να γυρισει τουμπα.Λοιπον απο μενα αγαπηστε εσας,αποδεχτειτε το σωμα σας και απλα μεινετε εκει που αισθανεστε ωραια,και μην ακουτε κανεναν αλλον.Επισης εσεις οι ιδιοι εχετε τη δυναμη να κανετε πολλα και να τολμησετε αλλαγες.Να έχετε αυτοπεποίθηση, να είστε υπερήφανοι για τους εαυτούς σας και να σας αγαπάτε!!!υ.γ.:να σαι καλα και να περνας καλα! :)