Έχω γίνει ευσυγκίνητη...Εμένα μου άρεσε πολύ όλο αυτό.Πρώτον το φορούσε ακόμα.Δεύτερον το είχε σκεφτεί τόσο πολύ που επειδή ήξερε ποσα σημαίνει για εσένα είχε παίξει μέσα στο κεφάλι του ξανά και ξανά το σενάριο να στο δίνει.Τρίτον το χαμόγελο είναι η ένταση του συναισθήματος ότι όντως σε είδε όπως το φανταζόταν, αλλά και συγκίνηση - αγάπη προς το πρόσωπο σου.Είναι πολύ γλυκό.Τώρα η αποχώρηση είναι ο σεβασμός στη διαφορετική πλέον πορεία σας και στο γεγονός ότι εκείνος ή εσύ είστε αλλού.Ο άνθρωπος πάντως αυτός σε έχει σίγουρα ως μια γλυκιά ανάμνηση και σε αγαπάει ως ύπαρξη ή ως ιδέα, θα έλεγα μάλιστα πως το χαμόγελο δείχνει ακόμα πως το τέλος το έχει διαγράψει υπό την μορφή που αυτό ήρθε.