Τοτε τι. . . Θα σου πω.Εγω προσωπικα εχω περασει φασεις τετοιες που δεν φαινοταν απο πουθενα φως στον οριζοντα,και μιλαω κυριολεκτικα,ηταν τοσο μαυρα ολα,τοσο απισιοδοξα,κι ομως μεσα μου πιστευα οτι ναι μπορει τωρα να ειναι σκατα (τοτε δηλαδη) αλλα καπου καπως θα φτιαξουν τα πραγματα.Πιστεψε με αυτη την πεποιθηση δεν την εχασα ποτέ ουτε κι οταν οι πιο κοντινοι μου ανθρωποι ηταν τερμα αρνητικοι και τερμα αντιθετοι.Για τοτε μιλαμε.Μεσα μου ειχα μια ισχυρη πεποιθηση οτι ναι μια στιγμη δεν θα υπαρχουν αυτα ολα που με ριχνουν για παραδειγμα,που φαινονται σαν τιποτα να μην πηγαινει καλα.Και να σου πω?Οντως εφτιαξαν ναι.Βεβαια δεν πηγαν στον υπερθετικο βαθμο αλλα εφτιαξαν ναι,και γιαυτο το λεω να μην χασεις,να μη χασουμε ποτέ αυτη την πεποιθηση οτι ναι καποια στιγμη ολα θα ναι αλλιως λιγο καλυτερα ναι αλλα καμια σχεση με οπως για παραδειγμα τα βλεπεις εσυ τωρα.Ψηλά το κεφάλι λοιπον! :)Και κατι θα γινει βρε παιδι μου. . . - "Έκανα υπομονή, ετοίμαζα μέσα μου κρυφά, χωρίς να το υποψιάζομαι, τη μέρα που θα κάνω φτερά & θα φύγω" (Νίκος Καζαντζάκης)