Τι να καταλάβεις μωρέ...τα δικά μου, δικά μου, και τα δικά σου, πάλι δικά μου. Το κερασάκι: επιτελεί κοινωνικό έργο το πουλάκι μου! Κανονικά έπρεπε να βρεις πού έχει ο ίδιος ανασφάλεια (εμφάνιση; μέγεθος; μόρφωση; χρήμα; κατακίωση κοινωνική;) και να βαράς τον κάλο του αλύπητα, μέχρι να διαλυθεί ψυχολογικά να φτύσει αίμα. Άλλη ύπουλη μέθοδος είναι να του στέλνεις καθημερινά tidbits της υπόθεσης με το βιτριόλι, να φοβηθεί, να εξαφανιστεί μόνος του. Αλλά επειδή δεν σε "κόβω" να το καταφέρεις, όσο και να έχεις "χαλάσει" τόσο ψυχικά, καλύτερα χωρίστε.