Εξαιρετικε Aspie με τις ωραιες τοποθετησεις! :)Τι ωραια εικονα,η ψυχη μας ενα δεντρο που η αγαπη το μεγαλωνει.Εχω ενα ρητο : "Στον πνευματικό κόσμο, ο χρόνος δεν έχει παρελθόν, παρόν και μέλλον -έχει όλος συμπυκνωθεί σε μια μόνο στιγμή του παρόντος, εκεί όπου τρεμοπαίζει το αληθινό νόημα της ζωής. Παρελθόν και μέλλον είναι και τα δύο τυλιγμένα στη φωτεινή αυτή στιγμή του τώρα, και η στιγμή αυτή, με ό,τι περιέχει, δε μένει ποτέ ακίνητη, μα ταξιδεύει ακατάπαυστα" (Σουζούκι Νταϊσετζ)Σε αυτο το ακαταπαυστο λοιπον ταξιδι της ζωης ας γεμισουμε τις εμπειριες εκεινες που θα μας κρατησουν συντροφια και τους ανθρωπους που ολοι ερχονται να μας δωσουν κατι ειτε ομορφες ειτε ασχημες εμπειριες,ολες εχουν το μαθημα τους.Πως αλλιως θα ωριμασουμε,πως αλλιως θα πουμε οτι μπορει να μην βρηκαμε την Ιθακη αλλα αξιζε το ταξιδι τελικα?Επειδη εγραψες για δεντρο,θυμηθηκα αυτα τα δυο,τα αφηνω εδω:"Life will break you. Nobody can protect you from that, and living alone won't either, for solitude will also break you with its yearning. You have to love. You have to feel. It is the reason you are here on earth. You are here to risk your heart. You are here to be swallowed up. And when it happens that you are broken, or betrayed, or left, or hurt, or death brushes near, let yourself sit by an apple tree and listen to the apples falling all around you in heaps, wasting their sweetness. Tell yourself you tasted as many as you could."— Louise Erdrich (The Painted Drum)"I am a forest, and a night of dark trees: but he who is not afraid of my darkness, will find banks full of roses under my cypresses."— Friedrich Nietzsche (Thus Spoke Zarathustra)