Μέσα σε ένα πάνω-κάτω 6μηνο συμβίωσης, έχετε λύσει, δηλαδή, όλα τα πρακτικά θέματα της καθημερινής σας ζωής, έχετε την απόλυτη ταύτιση στα θέλω σας/στόχους σας και το μόνο πρόβλημα που έμεινε είναι αυτό της διασκέδασής σου; Οκ.Υπάρχει κάποιος κύκλος φιλικός, όπως αφήνεις θολά να εννοηθεί, με τον οποίο μάλλον δεν έχετε βρει ακόμη τα πατήματά σας, κάτι που βρίσκω λογικό. Δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από ανθρώπους που ξέρεις και βλέπεις ελάχιστα και είναι πρωτίστως φίλοι και παρέα τους αγοριού. Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι η παρέα σου στην πόλη σου που τους γνωρίζεις χρόνια από την καλή και την ανάποδη. Προσωπικά, δεν θα ήμουν τόσο άνετη, ειδικά στο να πίνω ποτάρες και να κάνω "κεφάλι" όταν θα έβγαινα μαζί τους, ακριβώς επειδή ακόμη δεν γνωρίζω τί καπνό φουμάρουν. Εδώ δεν ξέρεις καλά-καλά τί καπνό φουμάρει το αγόρι σου. Όπως και να έχει, θα ήθελα να τους γνωρίσω καλύτερα, ούσα η ίδια νηφάλια.Από την άλλη, πόσο σίγουρη είσαι ότι οι τύψεις οφείλονται σε δικές σου αποκλειστικά σκέψεις και ανασφάλειες; Μήπως συζητάτε πρώτα το τί έκανες το προηγούμενο βράδυ που βγήκες/βγήκατε, με το αγόρι σου; Για σκέψου.
