Να αυτά είναι που διαβάζω και δεν μπορώ να αντισταθώ στην πρόκληση. Στην δελεαστική πρόκληση να αντιπαρατεθώ με αυτές τις ιδέες που μας μετέδιδαν οταν ήμασταν μικρά κορίτσια, πριν 25 χρόνια. Τότε που στην ελληνική επαρχία οι κοινωνικές συνδιαλλαγες της γειτονιάς καθόρισαν τους συσχετισμούς μέσα στην οικογένεια και το μέλλον που μπορεί να έχει η σχέση ανάμεσα σε ενα ζευγάρι.Η έκφραση "θα σε έχει σαν βασίλισσα" βουίζει ακομη στα αυτιά μου. "Κάνεις τα στραβά μάτια στις πιθανες απιστίες του άντρα σου για να κρατήσεις το σπίτι σου", "βρισκεις ευφάνταστους τρόπους για να κρατήσεις το σεξουαλικό ενδιαφέρον του άντρα σου", "η άλλη του κουνήθηκε δε φταίει αυτός", κτλ. Οι προτροπές και συμβουλές από τις έμπειρες έδιναν και έπαιρναν. Δε χρειάζεται να γίνουμε η Κατίνα από τις μάγισσες της Σμύρνης. Κανενα φίλτρο και μαγικό δεν διορθώνει ένα χάσμα στον τρόπο αντίληψης και ούτε αλλάζει παγιωμένες συμπεριφορές εκ παιδιόθεν.Στη συγκεκριμένη εξομολόγηση ο νεαρός δε θέλει να βάλει απόσταση ανάμεσα σε αυτούς και τους γονείς του. Η στάση του ειναι ξεκάθαρη και δε θα αλλάξει φυσικά. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση επένδυσης σε λάθος άνθρωπο. Αν δεν υπάρχει κοινός τόπος τοτε η επιμονή στη λανθασμένη επιλογή μπορεί να αποβεί καταστροφική.Για εμένα ειναι No-Go.