Kαταρχάς μπράβο σου που αποδέχεσαι ότι ζηλεύεις γιατί είναι ανθρώπινο και δεν έχεις λόγο να ντρέπεσαι για αυτό.Τώρα θεωρώ, ότι ο άνθρωπος που τα έχει όλα στο χέρι δεν είναι πιο χαρούμενος από αυτόν που πασχίζει, η το αντίθετο. Οι άνθρωποι είμαστε μηχανές που βρίσκουν και λύνουν προβλήματα και χαιρόμαστε όταν βλέπουμε ότι τα προβλήματα μας είναι επιλύσιμα. Αν δεν υπάρχει κάποιο εμφανές πρόβλημα, βρίσκεις ασήμαντα προβλήματα γιατί οι άνθρωποι έίμαστε και θα είμαστε μόνιμα ανικανοποίητοι. Όταν δεν έχεις κάνενα πρόβλημα (κάτι που δεν νομίζω ότι συνάδει με την ανθρώπινη ύπαρξη) θεωρείς τα πράγματα δεδομένα και δεν τα χαίρεσαι που αυτό είναι ένα πρόβλημα από μόνο του και μάλιστα όχι εύκολα επιλύσιμο και ένα πρόβλημα μη εύκολα επιλύσιμο φέρνει δυστυχία. Είμαι σίγουρη ότι η φίλη σου έχει τα δικά της βάσανα που εσύ αυτήν την στιγμή δεν ξέρεις ή που αν ήξερες θα σου φαίνονταν ηλίθια.Ίσως η πληρότητα στην ζωή έρχεται από το να λύνουμε ο καθένας τα προβλήματα του, άρα δεν έχεις κάτι να ζηλέψεις , είμαι σίγουρη ότι το ταξίδι είναι το ίδιο ενδιαφέρον με της φίλης σου.