ειναι η τρίτη φόρα που πηγαίνω θέατρο και αυτο το λέω επειδή θέλω πω οτι δεν έχω εξοικιωθεί με αυτοπαρ'ολα αυτα , θεωρησα το έργο καθαρη τσαρλατανια.όλο το εργο βασίζεται πάνω σε συγκεκριμενο τέχνασμα/παπάτζα του σκηνοθέτη το οποίο κατανταει βαρετο μετα την πρωτη φορα και στο οσο προχωραει μας κάνει την χάρη να το επισπεύσει. καταλαβαίνω ως ένα σημειο τι ήθελε να πετυχεί, αλλα δεν υπαρχει όραμα εκει μέσα.ο χαρακτήρες δεν είχαν κάποιο ιδιαιτερο βάθος. ακομα δεν μπορω να καταλάβω την εμμονη των ελλήνων σκηνοθετών με το γυμνό και τις βωμολοχίες.ας γυρίσουν στο 70 που ήταν κουλ αυτο. τωρα ειναι απλα κακη αισθητικη.οι ερμηνίες ωραίεςτο όλο εικαστικό ηταν ωραίο . θυμιζε λιγο τριο της μπελβιλ για καποιο λογο ή κατι τετοιο.μεγαλη ξενερα ο κόσμος που σηκωθηκε και εφυγε. χωριατεςπισ/