Ο καθένας μας διαχειρίζεται τις καταστάσεις αναλόγως με την ιδιοσυγκρασία του και το τι θεωρεί για εκείνον καλύτερη επιλογή. Δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει, ενδεχομένως καθόλου, οπότε θα εκθέσω τη ενδεχόμενη στάση: θα το συζητούσα ανοιχτά και θα έλεγα τι μ' ενοχλεί και γιατί. Δε θα μ' ένοιαζε και πολύ τη γνώμη θα σχημάτιζε κιόλας για μένα μιας και δεν μ' ενδιαφέρει ιδιαίτερα το πως φαίνομαι μέσα σε μια σχέση όταν αυτό δε συνάδει με το πως τη βιώνω και τι με κάνει να νιώθω. Δεν μπορώ να μένω με απορίες και να κάθομαι να σκάω μην τυχόν και φανώ «γυναικούλα» κι ανασφαλής. Τώρα, όσον αφορά εσένα που βιώνεις αυτή την κατάσταση και την ξέρεις καλύτερα θα επιλέξεις μόνη σου αν θ' αγνοείς/ξεπεράσεις κοκ αυτή την κατάσταση ή θα την θέσεις σαν πρόβλημα προς επίλυση σε ομαδικό επίπεδο/ θα πεις «γεια χαρά». Επιλογές είναι αυτές, απλά οι σχέσεις θέλουν αρκετό χώρο, χρόνο αλλά παραλλήλως και ποιοτική προσέγγιση για ν' αναλωνόμαστε σε κάποιες που μας πάνε πίσω ή μας κάνουμε να νιώθουμε ηττοπάθεια. Έχουμε μόνο μια ζωή, απ΄όσο ξέρουμε έστω.