Προς συνάδελφους αναγνώστες/σχολιαστές: Το πρόβλημα της γράφουσας δεν είναι η πιθανότητα να είναι υιοθετημένη. Είναι το gaslighting που "τρώει", το ότι έχει πολύ έντονα /οφθαλμοφανή στοιχεία προς μια κατεύθυνση και οι γύρω της, τα πιο κοντινά και αγαπημένα της πρόσωπα, κάνουν σαν αυτά να μην υπάρχουν, υποτιμώντας τη νοημοσύνη της, περιφρονώντας τα συναισθήματά της, τις ανησυχίες της και τους φόβους της και παίζοντας με την ανάγκη της να τους έχει εμπιστοσύνη. Και όλο αυτό ΕΧΕΙ σημασία. Προσοχή, δε λέω ότι αυτό γίνεται συνειδητά και σκόπιμα εκ μέρους τους, λέω ότι αυτό είναι το αποτέλεσμα των χειρισμών τους. Ακόμα και να μην είναι υιοθετημένη και όσα νιώθει να είναι αποτέλεσμα υπερβολικού άγχους με ρίζες σε άλλα θέματα, δεν είναι αυτή η αντιμετώπιση η σωστή - την αφήνει με αμφιβολίες, χωρίς οριστική απάντηση και μπερδεμένη για κάτι πολύ σπουδαίο στη ζωή της. Έπρεπε να την στηρίζουν, όχι να κάνουν σαν το πρόβλημα να μην υπάρχει.Αν, δε, είναι υιοθετημένη, ακόμα χειρότερα, γιατί με το να αρνούνται την αλήθεια, αρνούνται στην κοπέλα τη δική της αλήθεια, τις ρίζες της και την ικανότητα που φαίνεται ότι έχει να αναγνωρίζει την ουσία και να συνεχίσει να δίνει αγάπη στους δικούς της ανεξαρτήτως γενετικού δεσμού. Δηλαδή τι φοβερό θα συμβεί αν αποκαλυφθεί το "μυστικό" σε αυτή την περίπτωση; Και τραγική ιστορία να υπάρχει από πίσω, η υιοθεσία μόνο καλό πράγμα είναι. Και τι στο καλό πάει να πει "τύπωσαν λάθος το προσκλητήριο"; σοβαρά τώρα; Και ούτε μία φωτογραφία της ως μωρού; Είμαι πολύ μεγαλύτερή της και πρόλαβα τις φωτογραφίες, σε περιβάλλοντα με οικονομικές δυσκολίες. Κορίτσι μου γλυκό, θεωρώ ότι έχεις το δικαίωμα να ξεδιαλύνεις τις απορίες μέσα σου. Αν βρίσκεις αντίσταση στην προσπάθειά σου με τον τρόπο που την κάνεις, δώσε ηρεμία και χρόνο στον εαυτό σου, απόφυγε τις κρίσεις για την οικογένειά σου και αναζήτησε εναλλακτικό τρόπο να φτάσεις στη βεβαιότητα που ζητάς. Σου εύχομαι καλή επιτυχία.