Πρώτον, συχνά οι άνθρωποι να ελκύονται από τους ανθρώπους που είναι παθιασμένοι με κάτι. Ενδεχομένως να μην περάσατε στην κοπέλα το μήνυμα ότι είστε "νάρκισσος" ή "ξιπασμένος" (δεν είναι στη φύση σας, άλλωστε), παρά μόνο να της δώσατε την εντύπωση ότι έχετε πάθος για αυτό που κάνετε, συνάμα διατηρώντας τη διακριτικότητα και τη μετριοφροσύνη που σας χαρακτηρίζει. Και εδώ θα έλεγα η αλήθεια είναι κάπου στη μέση: δεν "πουλάτε τον εαυτό σας," απλώς δίνετε μία πιο πλήρη εικόνα του εαυτού σας. Δηλώνετε ότι ασχολείστε με κάτι που σας γεμίζει και σας δίνει στόχους στη ζωή σας, που για εσάς συγκεκριμένα είναι η μουσική. Τίποτα το ντροπιαστικό ή το ναρκισσιστικό σε αυτό.Δεύτερον, η εικόνα σας μπορεί να εξαρτάται και από τις αντιλήψεις ή προκαταλήψεις του συνομιλητή σας. Ακόμα και με τον πιο ουδέτερο τόνο να πείτε ότι ασχολείστε επαγγελματικά με τη σύνθεση μουσικής, εάν η κοπέλα αυτή δεν ήταν του θεάτρου, αλλά, αντίθετα, της άποψης ότι, για παράδειγμα, μόνο μια πολυεθνική εταιρεία μπορεί να προσφέρει καλή καριέρα, τότε θα σας στιγμάτιζε στο μυαλό της ως "άνεργο μουσικό" ή ως "δημιουργικό τεμπέλη." Ποτέ δεν ξέρετε πώς θα σας κρίνουν, ακόμα και από μία ουδέτερη πληροφορία που θα δώσετε.Γι' αυτό, λοιπόν, να μην νιώθετε άσχημα όταν μιλάτε για τα θετικά στη ζωή σας ή/και τα ενδιαφέροντά σας, τα οποία έχετε την τύχη να έχετε ως απασχόλησή σας! Και να θυμάστε ότι ο κομπασμός κι ο ναρκισσισμός κραυγάζουν από μακριά, οπότε εάν αυτά τα στοιχεία δεν είναι στη φύση σας, τότε, πιστέψτε με, ακόμα και εγκωμιαστικό έπος να γράφατε για τον εαυτό σας, από έναν μετρημένο άνθρωπο σαν εσάς πάλι σαν απλή πληροφορία θα ακουγόταν!