Προσωπικά μέσα στην οικογένειά μου δεν είχα ποτέ τέτοια θέματα που αναφέρεις. Τη πίεση όμως που μας μεταφέρει η ανεγκέφαλη κοινωνία και μας αντιμετωπίζει ως ληγμένες κονσέρβες, εμένα με θλίβει και με εκνευρίζει ταυτόχρονα. Η ιδιωτικότητα του καθενός απλά δεν αφορά καμία και κανέναν. Με έχουν ρωτήσει ανοικτά αν είμαι παντρεμένη και γενικά αδιάκριτες ερωτήσεις που απορώ το θράσος από που το αντλούν και με ρωτούν. Εννοείται πως δεν ακολουθούμε το τι κάνουν μερικοί που από απελπισία υποκινούμενοι παντρεύονται όποιον τυχαίνει, για να αποκτήσουν τη ταμπέλα του έγγαμου βίου. Αν δεν έχει έρθει ακόμη το κατάλληλο άτομο στη ζωή μου, προτιμώ τη μοναξιά. Κυρίως οι γιαγιάδες που είναι παλαιών αρχών, κρίνουν τις νεότερες κατά πολλά χρόνια μικρότερές τους. Αν δηλαδή μια κοπέλα δεν πετύχει μέσα στο γάμο της, δεν θεωρούν ότι είναι αυτό το πρόβλημα. Το θέμα είναι να έχει βάλει το νυφικό και να έχει κάνει παιδιά. Να έχει κλείσει τα στόματα γύρω της ότι δεν είναι ελαττωματική σύμφωνα με τα σκουριασμένα τους μυαλά που μάλλον είναι αχυρένια. Απλά δεν ασχολείσαι και κάνεις αυτό που νιώθεις αποκλειστικά εσύ!