Μπορεί ναι μεν κάποια πράματα που αναφέρεις να έχεις κάποιο δίκιο, αλλά ο τρόπος έκφρασής σου σε κάποιες προτάσεις προσωπικά δεν μου αρέσουν καθόλου. Εισπράττω μια κακία και πικρόχολα σχόλια, σαν να λες καλά να πάθουν με μένος. Σου τις παραθέτω : " Αφού κάνανε παιδί σε μεγάλη ηλικία επόμενο ήταν να γεράσουν γρήγορα ''''Μια ζωή παιδιά της μαμάς κατεστραμμένες ζωές μετά αναρωτιούνται γιατί δεν έχουν σχέσεις''.Δεν μπορείς να γνωρίζεις γιατί κάποιοι τεκνοποίησαν σε μεγαλύτερη ηλικία. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτή τους τη καθυστέρηση. Το ότι κάποιος έχει σχέση, πόσο μάλλον αν έχει προχωρήσει σε γάμο και έχει απογόνους, δεν τον καθιστά καλύτερο και πιο επιτυχημένο από κάποιον που είναι ακόμη μόνος. Δεν είσαι σε κανενός τη καρδιά, τις σκέψεις και τη ψυχή να γνωρίζεις πτυχές και λεπτομέρειες που οδηγούν στη στασιμότητα και στη μοναξιά. Φυσικά δεν πρέπει να είναι υπηρέτες τα παιδιά προς τους γονείς, αλλά πρέπει να τους στηρίζουν και να μη ξεχνούν και τα εφόδια που πήραν για να προχωρήσουν στη ζωή. Με λίγα λόγια οι γονείς αξίζουν την αγάπη μας και το σεβασμό. Αναφέρομαι σε υγιείς δεσμούς και όχι σε ακραίους με ενδοοικογενειακή βία που είναι λογικό να μην υπάρχουν θετικά συναισθήματα προς τα πρόσωπά τους λόγω άσχημων βιωμάτων. Οπότε με ένα ωραίο ξεκαθάρισμα μιας ήσυχης συζήτησης, πιστεύω πως όλα λύνονται. Αν δεν λύνονται, τότε ο καθένας συνεχίζει το δρόμο του ειρηνικά.