Μπράβο στα κοτσια σου να φύγεις από το σπίτι σου....όσα περιγράφεις είναι τραγικά και έπρεπε οι καθηγητές να προσπαθήσουν να παρέμβουν όχι να συμμετέχουν στο μπουλινγκ που έκαναν οι συμμαθητές σου....έγινες αυτόνομη και αυτό είναι που μετράει....να προσέχεις τον εαυτό σου και τα λάθη των γονιών σου να μην τα κάνεις και εσύ όταν αποφασίσεις να κάνεις οικογενεια...όσο για τη γιαγιά μη μετανιώνεις που που δεν την είδες όσο ήθελες επειδή πέθανε...είχες τους λόγους σου...και δε μπορούμε να παραβλεπουμε τα πάντα μόνο και μόνο επειδή είναι αίμα μας ..σου δημιούργησαν πολύ άσχημα συναισθήματα κάποτε και σου δυσκόλεψαν τη ζωή..μόνο να τους συγχωρέσεις και να προχωρήσεις μπροστά..