Η άποψή μου είναι ότι η σχέση γονιών και παιδιών είναι "ετεροβαρης σύμβαση", προκύπτουν δηλαδή υποχρεώσεις από αυτή τη σχέση μόνο για τη μια πλευρά, τους γονείς. Τα παιδιά δεν έχουν υποχρέωση να τους γιατροπορευουν όταν μεγαλώσουν. Δεν υπάρχει κάτι να τους ανταποδώσουν. Αν δεν ήθελαν να προσφέρουν στα παιδιά τους υλικά αγαθά, φροντίδα κλπ να μην τα έκαναν. Είχαν και την επιλογή να μείνουν ατεκνοι. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να απαιτούν ανταπόδοση για όσα προσέφεραν.