Όχι δα... Θυμηθείτε σε τι φύλου αναγνωστικό κοινό απευθύνεται το "Why Men Love B*tches." :-) Στις γυναίκες επίσης περνούν τη νοοτροπία ότι αν είναι υπερβολικά καλές και δοτικές, αυτό περνιέται για "κουσούρι." Βιβλία αυτού του είδους παραλογοτεχνίας συχνά έχουν για δεδομένο ότι οι γυναίκες είναι "εγγενώς καλές," και ότι πρέπει μόνο να δείξουν έναν "σκροφίσιο εαυτό" γιατί ο άνδρας είναι εκ φύσεως ένα χοντρόπετσο, αρπακτικό alpha male και του αξίζει μόνο κάτι χειρότερο. Όπως κι αν έχει, πάντως, καταλήγει σε αυτό που λέτε: οι στερεοτυπικές έμφυλες αντιλήψεις διαιωνίζονται.Προς εξομολογούμενο: ό,τι είπε κι η Αριάδνη, δεν φταίει κάτι πάνω σας. Ακόμα και εάν οι 99 στις 100 γυναίκες ένιωθαν ότι έπιασαν λαχείο μαζί σας, εάν στη 1 δεν αρέσατε, δεν μπορείτε να κολλάτε εκεί! Κι έπειτα, τη γνωρίσατε πραγματικά εκείνη; Ή μέρος των συναισθημάτων σας προέρχονται από την εικόνα που έχετε για εκείνη; Εδώ μπορείτε να μένετε με κάποιον 20 χρόνια και να μην τον/την έχετε γνωρίσει καλά (είτε γιατί ο άνθρωπος ζει διπλή ζωή ή εκδηλώνει έναν τελείως άγνωστο προς εμάς εαυτό σε πρωτόγνωρες περιστάσεις). Γι' αυτό, λοιπόν, μακάρι να βρείτε σύντομα κάποια που να βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος μαζί σας και να γνωρίσετε ο ένας τον άλλον στ' αλήθεια.