Σκεφτείτε, όμως, ότι κάποτε οι άνθρωποι ζούσαν μια ζωή πενιχρά, δουλεύοντας δωδεκάωρα και αποταμιεύοντας για στοιχειωδώς αξιοπρεπή γηρατειά. Όσοι έκαναν αποταμιεύσεις, τις χρησιμοποιούσαν για να πάρουν σπίτι ή αυτοκίνητο, κάτι ν' αφήσουν και στα παιδιά τους. Πιστεύω ότι είμαστε η γενιά που έχουμε μεγαλώσει περιμένοντάς τα όλα και αμέσως, επειδή μάς ήρθαν πολλά αγαθά αποκτηθέντα από τις προηγούμενες γενιές, τα οποία θεωρούμε δεδομένα. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για όσους γεννήθηκαν σε πλούσεις οικογένειες. Πλέον, πριν κλείσουμε τα 30 μπορούμε να έχουμε ό,τι οι μεσήλικες της προηγούμενης γενιάς ούτε να ονειρευτούν δεν μπορούσαν. Ίσως μια έξυπνη κίνηση θα ήταν η αποταμίευση. Δείτε τι μπορείτε να βάζετε στην άκρη. Και 20 ευρώ το μήνα να μένουν στον τραπεζικό σας λογαριασμό απείραχτα, στο τέλος του χρόνου συσσωρεύεται ένα καλό ποσό. Οι διακοπές και τα ταξίδια έχουν γίνει οικονομικά πολύ προσιτά, ειδικά εάν ταξιδεύετε μόνος/-η, χωρίς οικογένεια, οπότε μπορείτε να μένετε λιτά σε hostel και να εξερευνείτε νέα μέρη με ένα σακίδιο στην πλάτη.Επενδύστε όσο μπορείτε σε γνώσεις με ζήτηση, εάν γίνεται. Ως απλός εργάτης δεν θα βγάλετε πολλά παραπάνω με τα χρόνια, αλλά ως μάστορας σε τέχνη με ζήτηση ή ως ειδικός σε επίκαιρο πεδίο σπουδών θα έχετε μακροχρόνιο κέρδος (συν μόνιμη εξέλιξη).Σαφώς και χρειάζεται τόσο η υλική βάση, όσο και ένα σύστημα που να αφήνει περιθώρια για κοινωνικο-οικομονική κινητικότητα. Για όσους, λοιπόν, δεν ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, δεν έχει χαθεί τίποτα. :-)
