Σας καταλαβαίνω, γιατί κι εγώ ζηλεύω τα λεπτά σώματα των μπαλαρίνων, ενώ εμένα ο αστράγαλός μου (στην κατασκευή) είναι όσο τα μπούτια τους. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η κατασκευή κι ο σωματότυπος δεν αλλάζουν. Υπάρχει ένα όριο μέχρις ότου το σώμα μπορεί να "μεταμορφωθεί" με τη γυμναστική. Μπράβο σας, λοιπόν, που συμφιλιωθήκατε όχι με τις "ατέλειες" (ποτέ μην το βλέπετε έτσι), αλλά με τις ιδιαιτερότητες του δικού σας σώματος, αποφασισμένη ν' αναδείξετε τα δυνατά του σημεία!