Εγω αυτο που λες το καταλαβαινω γιατι το περασα ειδικα μετα απο καποιες απωλειες συγγενων πρωτου βαθμού. Οταν σκεφτομουβ κατι που με στεναχωρουσε ετρωγα πεντε μελομακαρονα και ενα κρουασαν μαζι για να νιωσω καλυτερα. Οταν ομως καταλαβα οτι δεν οφελει σε τιποτα αυτο αλλαξα πορεία. Θελει αυτοσυγκρατηση και αν 'ξανακυλησεις' να νταντεψεις τον εαυτο σου να μην εισαι σκληρος και απλα να προσπαθεις να το σταματησεις η να αντικαταστησεις τα γλυκα και το ατελειωτο φαγητο με κατι αλλο. Ξερω πολυ καλα και επειδη μονη μου το συνειδητοποιησα ειπα στοπ και αρχισα αλλες συνηθειες.