Επιβλητικό το Ηρώδειο και κατάμεστο . Πάντα δημιουργεί καλές προθέσεις και προκαλεί δέος αυτός ο χώρος. Μπαίνοντας αντικρύζεις στη σκηνή μια ευμεγέθη γεωμετρική κατασκευή αταίριαστη και ξένη με το περιβάλλον. Παραμένεις ατάραχος και αισιόδοξος .Σκέφτεσαι το δίκαιο του άδικου λόγου για κάθε νεωτερισμό που μπορεί να οδηγήσει στην πρόοδο και στο καλύτερο. Ο χορός ξεκινάει με το μέτρημα και πραγματικά είναι αξιόλογη σύλληψη. Παρεμβαίνει ο ενδυματολόγος .Πρώτη φορά συνειδητοποίησα σε ποιο βαθμό το ντύσιμο και ειδικά του χορού μπορεί να καταστρέψει μια παράσταση. Με εξαίρεση τα ρούχα στην αντιπαράθεση δίκαιου άδικου λόγου όπου υπήρχε νόημα τα υπόλοιπα που ευφημίζονται ως "ποπ" κατά την ταπεινή μου γνώμη ήταν εντυπωσιακά μεν αλλά τουλάχιστον ακαλαίσθητα .Το σχόλιο -καπέλο -Επίδαυρος καθώς και το σχόλιο για την Επίδαυρο που πιστεύω ότι ήταν εύρημα του σκηνοθέτη (αν ήταν εύρημα του Αριστοφάνη χίλια συγγνώμη ) ήταν ανούσιο . Λυπάμαι αλλά κανένα εύρημα και καμιά παρέμβαση στο κείμενο δεν με συγκίνησε. Δέχομαι ότι οι Νεφέλες είναι ένα δύσκολο έργο που προβλημάτισε και τον ίδιο τον Αριστοφάνη. Βασική δυσκολία είναι ότι ακροβατεί ανάμεσα στο τραγικό και το κωμικό .Γι αυτό παζαρεύει το μεγαλοφυές. Και αυτό αξίζει να το σέβεται κάθε δημιουργός και να μην κάνει την πρώτη του απόπειρα σε αυτό. Τελευταία κουβέντα. Παρακολούθησα την παράσταση με την κόρη μου. Κάποια στιγμή είχε ζητήσει να διαβάσει το "Θα φτύσω στους τάφους σας" . Της είχα πει "θα αηδιάσεις και δεν θα θέλεις να συνεχίσεις το διάβασμα ". Μετά την παράσταση μου είπε "Αισθάνθηκα ακριβώς το ίδιο. Δεν ήθελα να συνεχίσω να "είμαι" στην παράσταση ".Πάραυτα το κοινό καταχειροκρότησε, οι συντελεστές βγήκαν στη σκηνή και "ο χορός καλά κρατεί".Αγνοώ αν είναι αριστοφανικός ή η πραγμάτωση της πρόβλεψης του Αριστοφάνη ...