Στη θέση σου ως κόρη τους θα συζητούσα μαζί τους ως οικογένεια και θα τους ζητούσα να μονιάσουν και να είναι αγαπημένοι. Μπορείς κάλλιστα να τους πεις πως τους αγαπάς το ίδιο και θλίβεσαι που τους βλέπεις μαλωμένους. Δεν χάνεις κάτι το να τους το πεις. Λογικά θα μαλακώσουν μεταξύ τους και μπορεί να δουν τη σχέση τους από άλλο πρίσμα. Ο μπαμπάς μου ο συγχωρεμένος ήταν ένας πολύ ήρεμος και καλόκαρδος άνθρωπος. Οι αδερφές του όμως ( οι θείες μου ) ήταν πολύ κακές και έκαναν άσχημα πράματα στη μαμά μου, επειδή ήθελαν να τους χωρίσουν. Μόνο μία είναι καλή και ζει μόνο αυτή. Το θέμα είναι πως όταν αφήνεις άτομα να εισέρχονται στην οικογένειά σου και να την ανακατεύουν, τότε συγχίζονται όλα τα μέλη και επηρεάζονται. Ο μπαμπάς μου απλά δεν άφησε άλλο τις αδερφές του να κάνουν κακό και έζησε αγαπημένος με τη μαμά μου. Πιστεύω οπότε πως καλό θα ήταν να βάζουν όρια οι γονείς σου στους ανακατώστρες συγγενείς ( επειδή είπε η μαμά σου πως δεν την άφησαν να σε χαρεί ) ...