Πρέπει όμως να κινητοποιηθείς και να κάνεις προσπάθειες ώστε να μη μένεις σε αδράνεια. Οι γονείς δεν μένουν για πάντα δυστυχώς. Ο φόβος για τη ζωή υπάρχει διότι δεν στηρίζεσαι από μόνη σου. Δυσκολίες έχω και γω και πολλές φορές κλαίω σαν μικρό παιδί από τότε που έχασα το στήριγμά μου που ήταν ο μπαμπάς μου. Η ζωή όμως συνεχίζεται και είναι ένας αγώνας επιβίωσης. Έχω και γω φοβίες, ανασφάλειες, εξάλλου οι πιο πολλοί ζούμε σε μια αβεβαιότητα. Σήκω οπότε από το κρεβάτι σου και κάνε ό,τι μπορείς για να νιώσεις πλήρης. Ξεκίνα από το θέμα της εργασίας.