Μου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: ενώ στην αρχή απαντώ βιαστικά, στο τέλος ρίχνω μια δεύτερη ματιά σε απαντήσεις για τις οποίες δεν είμαι τόσο σίγουρη και τελικά μού έκανε καλό, επειδή η απάντηση που έδινα με τη δεύτερη ήταν συνήθως η σωστή. Με άλλα λόγια, εγώ "κάηκα" στον παρορμητισμό όταν έπρεπε να φανώ λίγο πιο διασκεπτική, ενώ εσείς, αντίθετα, "καίγεστε" στην υπέρμετρη ανάλυση, ενώ απαντάτε διαισθητικά με την πρώτη. Είναι και το γεγονός ότι πολλές ερωτήσεις είναι συχνά "παγίδα," οπότε εσείς με την πρώτη να διαισθάνεστε και να ξέρετε κατάλληλα να μην πέσετε στην παγίδα, αλλά με τη δεύτερη φορά ξαφνικά μπλοκάρετε λόγω της υπερανάλυσης και καταλήγετε στη λάθος απάντηση. Έτσι το ερμηνεύω εγώ, τουλάχιστον. :-)
