Η γνώμη μου είναι (ως γυναίκα και πάλι και ως ομοιοπαθούσα) να της πεις όλα όσα νιώθεις από κοντά και μετά να της αφήσεις χώρο να τα σκεφτεί και αν θέλει, να προσπαθήσει κι αυτή μετά, για να γίνει κάτι μεταξύ σας. Αν επιμείνεις πολύ, θα φανείς όπως έγραψες πιο κάτω, απελπισμένος και αυτό δεν αρέσει. Δυστυχώς είχα πέσει κι εγώ σε αυτή την παγίδα. Πρώτα πρέπει να ξεπερνάμε τα θέματά μας (εφόσον αυτό που βρήκαμε μας αρέσει πολύ και θέλουμε να πάει καλά) και μετά να προσπαθούμε να προσεγγίσουμε.