Φίλες που έχουν ακόμα μυαλά των γιαγιάδων μας και που θα με έβλεπαν να υποφέρω και δεν θα ήθελαν το καλό μου και κατ' επέκταση και του παιδιού μου, δεν θα τις είχα για φίλες. Ξεκινάω από εκεί. Και ίσως είναι και το βασικότερο. Επηρεάζεσαι από το τί θα πουν οι άλλοι, τί θα πει ο κόσμος αν χωρίσεις ή μήπως οι φίλες σου δε σε κάνουν πια παρέα.
Δεν ξέρω επιπλέον αν εξαρτάσαι οικονομικά από τον άντρα σου και μένεις σε αυτόν τον γάμο γιατί δεν μπορείς να αυτοσυντηρηθείς, τόσες γυναίκες όμως σήμερα μεγαλώνουν μόνες τους παιδιά.
Διάλεξε λοιπόν και γίνε μια μάνα που το παιδί σου μεγαλώνοντας θα σκέφτεται ότι έκανε τα πάντα για να το προστατέψει και να το στηρίξει, μια γυναίκα που σεβάστηκε τον εαυτό της και όχι μια γυναίκα που έκατσε να την υποτιμούν. Το παιδί είναι ευτυχισμένο όταν και η μάνα του είναι ευτυχισμένη.