Έχει τεράστια διαφορά Αριάδνηκ σε αυτό που λες.
Εγώ δεν παίζω. Δεν πουλάω παραμύθια. Δεν λέω μεγάλα λόγια και ούτε φέρομαι παρορμητικα. Δεν το έχω με το θέατρο όπως οι υπόλοιποι/ες. Συμφωνώ ότι είχα κάποιες ανάγκες αλλά αληθινές και όχι ψεύτικες. Δεν είμαι ούτε ψυχολόγος ούτε τίποτα. Όταν η καθεμία σου λέει ένα σωρό , σου δείχνει πολλά και μετά καταλαβαίνει ότι δεν θέλει ΔΕΝ ΙΣΧΎΕΙ. Εγώ γιατί δεν είμαι έτσι; Όταν θέλω ησυχία ,μένω μόνος. Όταν έχω ανασφαλείες δεν ψάχνω να φλερτάρω για να πάρω επιβεβαιωση. Βρίσκω άλλους τρόπους , αλλά και να φλερτάρω θα είναι κάτι μικρό και αθώο. Δεν θα το παίξω ιστορία σε μια γυναίκα όπου βλέπω ότι με θέλει ενώ δεν νιώθω κάτι για αυτήν. Τι είμαστε , πειραματόζωα του καθενός; Ευθύνη δεν έχει μόνο μια γυναίκα ή και το αντίστοιχο , οκ ναι , αλλά κάποια στιγμή κουράζεσαι να πιστεύεις σε όλα αυτά τα παραμύθια περί έρωτα , αγάπης. Εάν δεν έχεις ένα status στην κοινωνία ΚΑΜΙΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΡΕΒΆΤΙ..