"Γύρω στα 16 μου συνειδητοποίησα ότι, όπως ας πούμε τα κορίτσια προστατεύουν την παρθενιά τους, τα αγόρια διαφυλάττουν πάση θυσία κάτι λιγότερο απτό, το οποίο αποκαλούν ο Εαυτός Τους», παρατηρεί στην αρχή του βιβλίου (η Τζόις Τζόνσον στο Minor Characters: a Beat Memoir) . «Φαίνονται να πιστεύουν ότι έχουν μια αποστολή στη ζωή, και ότι η υπερβολική τους έκθεση στο συναίσθημα μπορεί εύκολα να τους αποσπάσει την προσοχή από την εκπλήρωσή της». 

Κοριτσάκι μου, άμα δίνεις αγκαλιές και καφέδες και λες μείνε λίγο, γιατί εκείνος να προσπαθήσει για κάτι περισσότερο; Αφού παίρνει όσα χρειάζεται.
Όταν μπαίνετε σε σχέσεις για "μόνο σεξ" (ελπίζω εν πλήρη συνειδήσει κι όχι με την προσδοκία μήπως κάτι αλλάξει) το σύμπαν λειτουργεί από το που θα βγάλετε το βρακάκι σας μέχρι να το ξαναβάλετε κι άντε γειά.
Αν έχετε δηλαδή αγωνιστική αλληλεγγύη προς τις υπόλοιπες και τις μελλοντικές γενιές- εγώ για σας το λέω, δεν έχω άλογο στην κούρσα.