Οκ, δεν έχεις εντελώς άδικο αλλά σε όσα λες υπάρχει και αντίλογος.
1ον, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά όρια.
2ον, ακόμη και αν κανείς αντέξει κλπ κλπ, έχει χάσει χρόνο από τη ζωή του σε μια κατάσταση δυσάρεστη. Και όπως γράφεται συχνά εδώ μέσα, τα χρόνια δεν γυρίζουν πίσω.
3ον, αυτοί που μένουν μέσα στο σπίτι λόγω προβλημάτων υγείας, μένουν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Αντίθετα στην κατάσταση που βιώνουμε όλον αυτόν τον καιρό με την καραντίνα, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων, οι οποίοι δεν ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες, στη πραγματικότητα έχουν υποστεί τον εγκλεισμό για να προστατευθουν άλλοι, αυτοί που έχουν μεγάλο κίνδυνο να πεθάνουν ή να νοσησουν βαριά από κορονοϊό. Στον βωμό της προστασίας της σωματικής υγείας των ευπαθών (στην πραγματικότητα προκειμένου να πάρουν παράταση ζωής, γιατί και εκείνοι, και εγώ και εσύ και όλοι μας κάποια μέρα θα πεθάνουμε), θυσιάστηκε η ψυχική υγεία όλων των άλλων, η οικονομία, η κοινωνικοποιηση των παιδιών, η ποιότητα της παρεχόμενης παιδείας κλπ. Και ουδείς ενδιαφέρεται για όλα αυτά όπως βλέπεις. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι οι θάνατοι, οι διασωληνωμενοι και τα κρούσματα. Όλα τα υπόλοιπα, ας θυσιαστουν μωρέ, δεν έγινε και τίποτα.